vrijdag 31 augustus 2018

Dag 7: Union Creek - Crater Lake- Bend

Vanochtend hebben we afscheid genomen van ons boshuis om op weg te gaan naar Crater Lake. Daar waren we redelijk bijtijds, dus het was nog lekker rustig. We hebben echt ongelofelijk mazzel met het weer! Je zit hier heuuul hoog in de bergen waardoor het vaak slecht weer is. Wij hadden waanzinnig stralend zonnig weer:). Het is wel wat fris, maar verder heerlijk buitenweer.
We begonnen bij Crater Lake Lodge. Op de veranda staan schommelstoelen met waanzinnig uitzicht op het meer. Je weet niet wat je ziet, zo mooi. Het meer is een ingestorte vulkaan waarvan de krater gevuld wordt door regenwater en gesmolten sneeuw. Omdat er verder geen rivieren in uitkomen is het water bizar blauw.





Lang het hele meer loopt een weg met héél veel uitzichtpunten en wandelingen. Op een gegeven moment zag ik heel hoog boven op een berg een huisje. Ik zei tegen zus: zullen we daar heen wandelen? De blik van zus zei genoeg. Bij het volgende uitzichtpunt stond een hike gepland. Je raadt nooit waar die heen ging: inderdaad, naar dat huisje helemaal boven op de berg. Het was een heuuul pittige wandeling, maar de uitzichten waren fantastisch. Wat een prachtig gebied!



(wanneer je goed kijkt zie je helemaal beneden een parkeerplaats. Daar stond de auto waar vanaf we naar boven gewandeld zijn!)

We hebben de hele dag bij Crater Lake doorgebracht, we waren helemaal blij met dit mooie park.

Later op de middag zijn we richting Bend gereden. Zaten we gister nog in een boshutje, vandaag zitten we in een Hilton in het centrum. We zijn nogal van uitersten:).
Vanuit het hotel loop je zo het leuke centrum van Bend in. Je vindt er heel veel winkeltjes en leuke restaurants. We hadden dan ook geen moeite om een leuk restaurant te vinden, aan het water.
Gasten werden uitgenodigd (nou ja, er stonden krijtjes, dat zagen wij als een uitnodiging) om wat leuks op het papieren tafelkleed te tekenen. Creatief als zus en ik zijn, hadden we daar geen moeite mee. We hebben Nederland goed vertegenwoordigd. Het eten was ook erg lekker.

Daarna hebben we nog even in het gezellige stadje rondgewandeld. Het is nogal alternatieverig, aparte winkeltjes en mensen. Leuk om rond te struinen.

We hebben een vermoeiende dag achter de rug. We waren vroeg op en hebben veel gewandeld. Ik denk dus zo maar dat het niet te laat wordt.


Dag 6: Reedsport - Union Creek

Gisteravond lagen we er vroeg in. We waren rozig van al die buitenactiviteiten. Vanochtend gingen we na het ontbijt dan ook weer bijtijds op pad. Na een paar dagen kust, gingen we nu landinwaarts.
We kozen voor twee scenic byways, oftewel de toeristische route. Het landschap werd steeds mooier en mooier. Ook het weer werd steeds beter. We zijn op veel plekken gestopt,  je had heuuul veel uitzichtpunten.

We hebben verschillende hikes gedaan naar watervallen, o.a. de Toketee Fall.

Het was allemaal prachtig! Heerlijk weer, prachtige bossen en als toetje hele mooie watervallen. Helemaal leuk!


Rond een uur of vier gingen we kijken voor onderdak. We kwamen bij de Union Creek Resort waar ze nog alleen maar 10 persoons huisjes hadden. Omdat ze deze nog wilde verhuren kregen we er een voor een wel zeer aantrekkelijke prijs. Nu zitten we dus in een cabin met verschillende slaapkamers, een zitkamer, eetkamer, waskamer, garage, enz (We slapen wel gezellig in een kamer met twee bedden, anders gaan we elkaar missen).  We hebben een picknickgebeuren voor de deur waar we een welverdiend wijntje hebben opgesoupeerd. Heerlijk midden in de natuur!


 In de kampwinkel hebben we alvast een ontbijtje voor morgenochtend gescoord.
'S avonds hebben we in het restaurant bij het resort gegeten. Ook weer helemaal leuk.

Het is hier allemaal erg rustiekerig en outdoorsey, we hebben dan ook geen tv of internet. Vandaar de vertraging.
(het verkeer is hier een gekkenhuis!)

woensdag 29 augustus 2018

Dag 5: Newport - Reedsport

Vanochtend werden we wakker met typisch Oregon kustweer: mistig. We wilden naar een vuurtoren, maar dat had met de mist niet zo veel zin. Eerst dus maar rustig ontbijten. Heerlijk die gebakken aardappeltjes op de vroege morgen! En lekker een kaasomelet. Ik spuug niet op een Amerikaans ontbijtje. Opgeruimd tiepje als ik ben gooide ik het afval netje in een schattig afvalbakje, tot zus me er fijntjes op wees dat dat een olielampje was.

En toen gingen we weer onderweg. Eerst naar Cape Perpetua.  Het idee was om daar een wandeling te maken met vele uitzichtpunten. Gezien de mist kozen we een andere wandeling, naar een grote boom. Erg mooie wandeling, en een erg grote boom.

Daarna gingen we naar Heceta Head Lighthouse.

Ook hier moesten we weer aan de wandel om deze te bereiken. Weer een erg mooi wandeling. De mist gaf het uitzicht een mysterieus tintje.


Toen we weer op de weg langs de kust rijden zagen we een advertentie voor dunebuggies. Dat leek ons wel wat. Je kon kiezen tussen sightseeing of thrillride. Zus en ik zijn van die thrillseekers dus we kozen voor de laatste. We hadden weer vreselijk mazzel, er was plek op de volgende rides, die na een half uurtje vertrok.
We werden helemaal ingesnoerd, kregen een soort van skibril op en alle spullen moesten in een afsluitbare zak. Het gebied is prachtig, hoge duinen afgewisseld door bossen en meren. Een gedeelte van het park is gereserveerd voor off the road voertuigen.
De ride was buitengewoon spectaculair. Je ging heel hard, de steile duinen op en dan weer met een noodvaart heuuul steil naar beneden. Soms werd er gestopt op een hoge duin en vertelde de chauffeur over de omgeving. Niet echt ecologisch verantwoord, maar wij vonden het heel erg spectaculair. Ik moet bekenden dat er door sommigen is gegild en vreselijk hard gelachen. En ik geloof dat niet al mijn organen nog op de originele plek zitten.

(niet mijn meest charmantste outfit, maar het voorkwam dat er zand op plekken kwam waar je dat niet wil hebben, en ik ben onherkenbaar :)).

Daarna hebben we onderdak gezocht. Dat werd dus in Reedsport. Dat is verder niks, maar we kwamen er een hotel tegen toen onze dag er op zat. We vroegen in het hotel welk restaurant ze aanbevolen en dat werd The Lighthouse, het beste restaurant van heel Reedsport. En zoals gebruikelijk wordt dit weer een vreemd verhaal. Allereerst hadden we vreselijk veel mazzel dat we een tafel hadden. Na ons moesten de mensen best lang wachten.
We hadden een jonge, onervaren serveerster. Het arme kind maakte een zooitje van het openen van onze fles wijn. Dit resulteerde in vlekken in mijn vest. Ik raakte in gesprek met de eigenaresse en vertelde over onze rondreis. Ze hoorde ook over mijn vestje. Ze nam het mee naar achteren om het schoon te maken. Ondertussen hadden we heel leuk contact met haar. Toen we de rekening vroegen, vertelde de serveerster dat we niks hoefden te betalen.  Ik ben naar de eigenaresse gelopen om te vertellen dat dat toch echt niet nodig was (We hadden best een dure fles wijn en uitgebreid gegeten). Zij zei dat ze ons een hele fijne roadtrip wenste en alleen maar positieve ervaringen gunde in Amerika. Hoe lief is dat!!!! Na een typische Amerikaanse hug en een flinke fooi voor de arme serveerster zijn we weer richting het hotel gelopen.
Nu drinken we nog een afzakkertje en kijken tv. Helemaal gezellig!

(de zeehonden die hier overal liggen te blaffen).

dinsdag 28 augustus 2018

Dag 4: Cannon Beach - Newport

Vanochtend hebben we heerlijk ontbeten in een schattig restaurantje bij de B&B. Ze hadden er allemaal erg lekkere huisgemaakte hapjes.

En wat hebben we mazzel met het weer! De Oregon kust staat er bekend om dat het er vaak koud en mistig is. Wij kregen wat we verdienden: stralend zonnig weer:)


Na het ontbijt zijn we de scenic route langs de kust gaan rijden. Wat een prachtig gebied! We zijn op heel veel plaatsen gestopt om te genieten van het uitzicht.

Soms reed je door prachtige bossen, andere keren weer langs ruige kusten. Heel mooi!

Rond het middaguur zijn we gestopt bij Tillamook. Dit is een in Amerika bekend zuivelbedrijf. Je kunt hier zien hoe kaas gemaakt wordt. We hebben hier ook een heerlijke tosti gegeten met lekker veel kaas.

Daarna gingen we weer verder langs de kust. Weer op verschillende plaatsen gestopt en op het strand gewandeld.

Rond half vier hebben we een hotel gezocht. Dit keer een modern hotel vlak bij het strand. Gelukkig nu weer voor een wat normalere prijs. We gingen nog even naar het strand, maar daar waaiden we zowat uit onze onderbroek, dus we hebben het bij een korte wandeling gehouden.

Het hotel had een gratis happy hour, dus dat was een goed alternatief. We kwamen daar al snel aan de praat met een zeer interessante Amerikaanse dame. Zeer gezellig om van gedachte te wisselen met een zeer progressieve Amerikaanse, dat kom je niet vaak tegen.
Na onze gratis(!) drankjes gingen we in het hotelrestaurant eten. We hebben steeds nogal ongewoon personeel tegen tijdens onze etentjes. Onze serveerster was geboren in Hoogeveen of all places. Ze was 35 jaar geleden naar de VS geëmigreerd en sprak nog een soort van Nederlands. Weer heel apart :)
Na het diner hebben we op de kamer nog even gerelaxt en zijn er toen bijtijds ingedoken,





maandag 27 augustus 2018

Dag 3:Clackamas - Portland - Cannon Beach

Vanochtend hebben we het kunnen rekken tot kwart voor 6, het gaat de goede kant op! We zetten dan vervolgens koffie en kijken naar het ochtendnieuws. Lekker relaxed, ik krijg er een echt een vakantiegevoel van. Helemaal gezellig met mijn grote zus!
Voor het ontbijt hebben we lekker Amerikaans gegeten: roerei met kaas, gebakken aardappeltjes met ui en paprika en een paar stukjes fruit om er een gezonde maaltijd van te maken.
En toen waren we klaar voor een bezoek aan Portland. We hadden al snel een parkeergarage gevonden bij Pioneer Couthouse Square gevonden, het centrum van Portland.

Toevallig kwamen we een wandel tour tegen die 15 minuten na onze aankomst begon. Hadden wij weer ff mazzel! Ik was niet weg van Portland (veel zwervers!), maar de tour was wel leuk. De gids wist ons prima te vermaken.

We hebben nog lekker wat gegeten bij een foodtruck waar de stad bekend om staat en daarna gingen we richting de kust. Het bekendste strand van Oregon is Cannon Beach. Daar vonden we dus een heerlijk historische B&B. Prachtige kamer, inclusief open haard, eigen tuintje en twee grote bedden. Vreselijk duur, maar dat krijg je in het hoogseizoen in dit gebied.

Na onze bagage gedumpt te hebben gingen we naar het strand. Wow, wat mooi!!!

Je hebt er rotsen die uit de zee steken, heel apart. We hebben een heerlijke wandeling op het strand gemaakt, de uitzichten waren prachtig!



Om 7 uur hadden we op aanraden een restaurantje gereserveerd. Het bevond zich in een historisch gebouwtje, het zag er gezellig uit. Het werd een nogal ongewoonlijke avond. Onze ober, een mislukte organische boer, was duidelijk sociaal wat beperkt. We werden "vermaakt" met verhalen over zijn oud-tante uit Pijnakker waar hij wel/niet? op bezoek was geweest, zijn mislukte boerenbedrijf, en de kweek van zoute aardappelen op Texel. Fascinerend! Tussen door rende hij steeds chaotisch heen en weer en vroeg ons af en toe wat zonder op het antwoord te wachten. Je moest er bij zijn, het was hilarisch. Helaas bleek het ook nog een bizar duur restaurant te zijn. Maar we hebben vreselijk gelachen en erg lekker gegeten. Na het eten waren we nog ff naar het strand gelopen. Net na zonsondergang ook weer prachtig. Er worden overal vuurtjes gestookt op het strand, het zag er erg leuk uit.


Zus en ik hebben een dure, maar zeer prettige dag achter de rug. We drinken nog een glaasje wijn in de kamer. Het is inmiddels half 11, dus dat gaat ook goed.



zondag 26 augustus 2018

Dag 2:Seattle - Clackamas

Tja, die jetlag. Het was me gisteren gelukt om tot 20.30 wakker te blijven. Vervolgens werd ik "'s ochtends"  wakker, uitgerust en wel. Kijk ik op de wekker, was het 1.30 uur (midden in de nacht, ja!). Dit scenario heeft zich gedurende de nacht enkele keren afgespeeld. Om 5 uur heb ik het opgegeven. Zus is nog iets langer blijven liggen.
Daarna op naar ons eerste Amerikaanse ontbijtje. Dat gleed er weer makkelijk in.
Na het ontbijt namen we de shuttle naar het vliegveld en vanaf daar de shuttle naar de autoverhuur.

Normaliter proberen de autoverhuurders je allerlei extra's aan te smeren. Tot onze verbazing deden ze deze keer niet eens een poging. Waarschijnlijk staat er een DGMetje achter mijn naam (doe geen moeite).
We kozen een heerlijke Ford SUV van en zeer prettige uitvoering. Toen we wegreden kregen zus en ik het wel heuuul erg warm. Ik heb het onderzocht en de stoelverwarming bleek op de hoogste stand te staan. Gelukkig heeft de auto ook stoelairco (serieus!) waardoor onze derrière weer op een normale temperatuur kwam.
Prettig is ook dat deze luxe uitvoering een goed navigatiesysteem heeft. Hiermee kunnen we makkelijk hotels vinden wanneer we een slaapplek zoeken. Meestal moet je extra betalen voor navigatie.
Het plan was om vandaag Portland te verkennen (Seattle slaan we over, daar zijn we al geweest). De weersvoorspellingen waren echter niet zo goed. En wat doe je dan als toerist: je gaat lekker naar de mall. Aangezien een van de grootste malls van Oregon zich in Clackamas bevindt gingen we daar dus heen. Eerst ff een hotel gezocht en toen, hop naar de mall. Daar aangekomen hebben we heerlijk geluncht bij de altijd fijne Cheescake Factory. Heerlijk gegeten!

Toen even aardig wat geld over de balk gesmeten om de kwakkelende economie van de VS te steunen.
'S avonds hebben we gegeten bij The Old Spaghetti Factory, een leuk restaurant tegenover het hotel. Door de jetlag begonnen we tijdens het eten lichtelijk in te storten waardoor we af en toe in een maniakale lachbui uitbarsten, afgewisseld met lege blikken.
Om 8 uur waren we terug in het hotel. Ik heb zus (die gisteren nog zo stoer deed) vermanend toegesproken en gezegd dat ze niet eerder dan 9 uur mag gaan slapen (Ik hoop geweld te kunnen vermijden).
Morgen gaan we naar Portland.